De regel is dat elke ouder moet bijdragen in het onderhoud en de opvoeding van de kinderen naar evenredigheid van zijn middelen en mogelijkheden. Bij deze berekening wordt niet enkel gekeken naar de inkomsten van beide ouders, maar ook naar het verdienvermogen van de ouders. Dit betekent bijvoorbeeld dat wanneer één ouder bewust maar drie dagen in de week zou werken om meer “me-time” te hebben, hiermee zal rekening worden gehouden bij de berekening van de onderhoudsbijdrage.
De familierechter houdt voor de berekening van de onderhoudsbijdrage rekening met acht elementen:
De rechter moet voor al deze criteria verduidelijken op welke manier hij deze criteria in acht heeft genomen. Er bestaan diverse berekeningsmethodes om de onderhoudsbijdrage te berekenen, waaronder de methode Renard, de methode van de Gezinsbond en de methode van Pareto.
Maar de meest gebruikte methode is de zogenaamde methode Hobin. Deze methode houdt rekening met (i) de inkomsten en mogelijkheden van de ouders, (ii) de kostprijs van het kind; (iii) de concrete verblijfsregeling en wie de kinderbijslag (groeipakket) ontvangt. Deze rekentool kan partijen helpen om de onderhoudsbijdrage voor de kinderen te berekenen.
Let wel, een familierechter is niet verplicht om één van bovenstaande rekentools te gebruiken. De rechter is enkel verplicht om rekening te houden met de 8 parameters vermeldt in de wet.
In slechts enkele klikken krijg je persoonlijk en begrijpelijk advies.
Vanaf 25 euro al.
Wij stippelen een stappenplan op maat uit, telkens met een vaste prijs per stap.
Zo heb jij de volledige controle.