Een beslag is steeds een zeer formele procedure waarbij de wettelijke regels minutieus moeten worden gevolgd. Een uitvoerend onroerend beslag is het eindpunt van een procedure waarbij eerst een verzoeningspoging moet worden gedaan, daarna moet een bevel tot betalen worden gericht aan de schuldenaar en ten slotte wordt het beslagexploot betekend.
Het feit dat de schuldenaar in het buitenland woont, is een bijkomende moeilijkheid voor de schuldeiser.
Luidens art. 40, eerste lid, Ger. W. stuurt de gerechtsdeurwaarder, ten aanzien van hen die in België geen gekende woonplaats, verblijfplaats, of gekozen woonplaats hebben, bij een ter post aangetekende brief het afschrift van de akte aan hun woonplaats of aan hun verblijfplaats in het buitenland en met de luchtpost indien de plaats van bestemming niet in een aangrenzend land ligt, onverminderd enige andere wijze van toezending overeengekomen tussen België en het land waar zij hun woon- of verblijfplaats hebben. De betekening wordt geacht te zijn verricht door de afgifte van de akte aan de postdienst tegen ontvangstbewijs in de vormen die in dit artikel worden bepaald.
Indien u de afgifte van de akte weigert is er geen geldige betekening.
Er is ook nog het verdrag van ’s Gravenhage van 15 november 1965 dat voorziet in een betekening door een lokale gerechtsdeurwaarder, maar dan moet u zich wel in een van de landen die lid zijn van het verdrag bevinden. Meer informatie met betrekking tot lidmaatschap: https://www.hcch.net/en/instruments/conventions/status-table/?cid=17
Een beroep tegen een beslag zal weinig kans hebben daar men wellicht over een correcte titel zal beschikken.