De invloed van het huwelijk en huwelijksstelsel op een erfenis is enorm. Trouwen voegt niet alleen een belangrijke erfgenaam toe: de echtgenoot. Het huwelijksstelsel beïnvloedt ook wàt er in de nalatenschap zit.
Het gekozen stelsel bepaalt namelijk welke bezittingen en inkomsten van welke echtgenoot zijn, zowel tijdens als na het huwelijk. Bijgevolg bepaalt het huwelijksvermogensrecht ook wat er in de erfenis van een gehuwde zit. Verneem hier wat precies toekomt aan de erfgenamen:
Wanneer je bij een huwelijk niets specifiek regelt, ben je onderworpen aan het wettelijk huwelijksstelsel: dat van ‘gemeenschap van aanwinsten’. De erfenis bestaat in zo’n situatie -zonder huwelijkscontract- uit:
Opgelet: Ook de helft van de gelden op eigen (!) rekeningen kan tot de erfenis behoren. Ook al wordt het loon van de langstlevende op een eigen rekening gestort, toch is dat loon namelijk gemeenschappelijk (van allebei) in het wettelijk stelsel. De helft was dus eigenlijk van de overledene en komt toe aan de erfgenamen…
Die totale erfenis wordt verdeeld naargelang de wensen in een testament, maar met een minimum voor bepaalde, dichte erfgenamen zoals echtgenoot (krijgt minimum de helft van de erfenis in vruchtgebruik), en kinderen. Dit zijn de reservataire erfgenamen. Is er geen testament, dan bepaalt de wet wie erft.
Zonder specifiek testament krijgt de echtgenoot levenslang vruchtgebruik op de volledige nalatenschap. De langstlevende echtgenoot erft dus:
De kinderen erven:
Zij worden automatisch volledig eigenaar wanneer de langstlevende echtgenoot overlijdt.
Wanneer men met een huwelijkscontract kiest voor het stelsel van scheiding van goederen is er daarentegen géén gemeenschappelijk vermogen. Het loon of andere verdiensten zijn van die persoon alleen.
De erfenis bestaat dus uit: het eigen vermogen van de overledene: onder andere de eigen inkomsten.
Wanneer een echtgenoot in die situatie van scheiding van goederen sterft, krijgt de langstlevende echtgenoot het vruchtgebruik op het eigen vermogen van de overledene: intresten op rekeningen, huurgelden of genot van woningen van de overledene, … Hij of zij erft niets in volle eigendom (tenzij hiervan wordt afgeweken per testament of huwelijkscontract). De kinderen erven enkel de naakte eigendom en worden pas volwaardig eigenaar bij overlijden van de langstlevende echtgenoot.
Dit zeldzame -en niet aan te raden- huwelijksstelsel bepaalt dat àlles, ook schenkingen of erfenissen én hetgeen men al had vòòr het huwelijk, van beide echtgenoten samen is.
Wanneer één van beide echtgenoten overlijdt, komt de helft in de erfenis terecht.
Discussie over wat in de erfenis zit bij een bepaald huwelijksstelsel? Je kan hier zelf een advocaat zoeken of je kan de beste advocaat vinden via onze gratis tool.